Nijmegen voorop in aanpak illegale internetprostitutie
In advertenties die op internet betaalde seks aanbieden, moeten voortaan het telefoonnummer, het vergunningsnummer en de bedrijfsnaam staan zoals die in de vergunning zijn opgenomen. Met dat inventieve plan komen burgemeesters van Gelderland en Overijssel omdat de landelijke politiek het laat afweten met regelgeving voor advertentiesekssites. Personen die bij prostitutie zonder vergunning zijn betrokken, kunnen een boete krijgen oplopend tot 5000 euro. En een pand waarin illegale prostitutie plaatsvindt, kan worden gesloten, of het nu een huur- of koopwoning is. Nijmegen is de eerste gemeente die dit invoert.
Het is te loven dat burgemeesters de tekortkoming in de huidige prostitutiewetgeving proberen op te lossen. Waar verhuurders van ramen, clubeigenaren en escortbedrijven aan tal van regels moeten voldoen, hebben advertentiesekssites vrij spel. Ook bij de nieuwe wetgeving die momenteel ter behandeling bij de Eerste Kamer ligt, blijven internetsites met advertenties voor betaalde seks geheel buiten schot. Mensenhandelaren brengen via die sites hun slachtoffers zo probleemloos aan de man.
In dossiers van rechtszaken over seksuele uitbuiting duiken al jarenlang als rode draad telkens weer advertentiesekssites op, met Kinky.nl van Florian Albers voorop. Deze voormalige marketingmanager van KPN lijkt de spin in het web van meerdere zogenaamd nette bv’s waarvan Midhold de bekendste is. Maar nooit klaagde justitie een eigenaar van een advertentiesekssite aan. Zelfs niet bij de beruchte Valkenburg-affaire waarbij eind 2014 een loverboy een zestienjarige via Kinky.nl aanbood als achttienjarige. Was dit voorgevallen bij een raamexploitant, dan werden diens deuren direct gesloten en kreeg hij een proces aan zijn broek.
Dat er veel mis is met de betaalde seks via internet, blijkt uit forums waar klanten ervaringen uitwisselen. Zij schrijven bijvoorbeeld over vrouwen die geen andere taal spreken dan Spaans of Roemeens, terwijl de advertentie in het Nederlands is opgesteld en een Nederlandssprekende vrouw de telefoon beantwoordt. Dan is er duidelijk sprake van pooiers die voor zo’n buitenlandse dame de zaken regelen.
Deze nieuwe regels beogen meer armslag te geven aan de bestrijding van misstanden bij de via internet welig tierende illegale thuisprostitutie. Maar dan moeten gemeenten wel véél en véél soepeler vergunningen afgeven aan zelfstandig ontvangende vrouwen. Gemeenten verstrekken die zelden, waardoor bijna alle thuisontvangende vrouwen noodgedwongen illegaal bezig zijn. Voor een groot deel van hen is de betaalde seks een bijverdienste en ze laten het gedoe van een zinloze vergunningaanvraag verder achterwege, mede uit vrees voor stigmatisering.
Zonder verruiming van het vergunningsbeleid voor thuisontvangst pakken deze maatregelen onder het mom van de aanpak van misstanden anders straks uit als een instrument tegen thuisprostitutie waar niets loos is.
